Hepimizin kardeşi var. Yani tamam olmayanlar da var ama genelde olur yani insanın kardeşi. Olmasa da sağdan soldan duyarsın. Gıcık olursun mesela abine, kardeşinin saçını çekersin. Sonra büyürsün böyle yanlış yaptığını görürsün, engel olmaya çalışırsın. Sen yanlış yaparsın o gelir seni kurtarır. Korur kollar, cebine harçlığını koyar. Bi dayanışma içindesindir. Bazen saçma sapan giyinir, böyle de sokağa çıkılır mı dersin. Ama eninde sonunda dersin yani “o da öyle işte” ve kardeşindir. Bi bağın vardır. Seversin. İlişkin zayıfsa eksikliğini hissedersin.
Ne uzun uzun anlatıcam yahu kardeşlik işte, bildiğiniz.
İşte o bizim her fırsatta “ayy pilavı elle yiyorlar, görünce midem kalktı” dediğimiz “doluştular ülkeye şunlara bak, çalışmıyorlar da” dediğimiz kardeşlerimiz bize nasıl sahip çıktılar gördünüz mü? Kardeş işte. Varsın pilavı elle yesin. Patates kızartmasını geçtim, kızarmış tavuğu “finger food” diye pazarlayanların ne kadar kardeş olduğunu da gördük sonuçta.
Steril ortamda ve o hamburgerin sarıldığı hafif yağlımsı bir kayıt olur ya böyle onun içinde.
Ya da ben öyle hissediyorum.
Selametle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder